REIZIGERSDIARREE

Reizigersdiarree is een veelvoorkomend gezondheidsprobleem bij reizen naar tropische of subtropische gebieden.

Het wordt vaak veroorzaakt door het consumeren van besmet voedsel of water en leidt tot acute diarree, buikpijn, misselijkheid en soms koorts.
De aandoening wordt meestal veroorzaakt door bacteriën zoals E. coli.
Preventie omvat goede hygiëne, veilig eten en drinken, en soms vaccinatie of medicatie. Behandeling richt zich op hydratatie en eventueel antibiotica. Blijf gezond tijdens het reizen met deze tips voor reizigersdiarree-preventie!

OVERIGE INFORMATIE

Reizigersdiarree komt vaker voor in gebieden met slechte hygiëne en beperkte toegang tot schoon water.

Risicogebieden zijn:

  • Zuid-Azië: Zoals India, Nepal en Bangladesh.
  • Zuidoost-Azië: Bijvoorbeeld Thailand, Vietnam en Indonesië.
  • Afrika: Sub-Sahara en Noord-Afrika.
  • Latijns-Amerika: Inclusief Mexico, Peru en Brazilië.
  • Midden-Oosten: Bijvoorbeeld Egypte en andere landen met vergelijkbare omstandigheden.

Het risico wordt verhoogd door het consumeren van ongekookt voedsel, kraanwater, ijsblokjes en onverpakt straatvoedsel. Goede hygiëne en preventieve maatregelen zijn essentieel.

De symptomen en kenmerken van reizigersdiarree variëren in ernst en kunnen enkele dagen aanhouden.

Veelvoorkomende symptomen zijn:

  • Diarree: Waterige of dunne ontlasting, meerdere keren per dag.
  • Buikkrampen: Pijnlijke krampen in de buikstreek.
  • Misselijkheid en braken: Soms gepaard met verlies van eetlust.
  • Koorts: Vooral bij infecties met bacteriën zoals E. coli of Salmonella.
  • Winderigheid: Vaak met een opgeblazen gevoel.
  • Bloed of slijm in de ontlasting: Bij ernstige infecties.
  • Uitdroging: Dorst, droge mond, en weinig urineproductie bij ernstig vochtverlies.

Bij ernstige symptomen of aanhoudende klachten is medische hulp noodzakelijk.

De diagnose van reizigersdiarree wordt meestal gesteld op basis van de medische geschiedenis en symptomen van de patiënt.

Belangrijke stappen in de diagnostiek zijn:

  • Anamnese: Reisinformatie, duur van de klachten, voedselinname en mogelijke risicobronnen (bijv. onveilig water of straatvoedsel).Symptoombeoordeling: Frequentie en aard van de diarree (waterig, bloederig), koorts, misselijkheid, en tekenen van uitdroging.
  • Lichamelijk onderzoek: Beoordeling van hydratatiestatus en eventuele buikpijn.
  • Laboratoriumonderzoek (bij ernstige of langdurige klachten):
    • Ontlastingsonderzoek om bacteriën, virussen of parasieten te detecteren.
    • Kweek om resistente bacteriën te identificeren.

In de meeste gevallen is aanvullende diagnostiek niet nodig, tenzij er sprake is van ernstige symptomen, zoals bloederige diarree, hoge koorts of aanhoudende klachten.

Behandelingsmethoden voor reizigersdiarree:

  • Hydratatie:
    • Drink voldoende water, of gebruik ORS (oral rehydration solution) om vocht en elektrolyten aan te vullen.
  • Symptomatische behandeling:
    • Loperamide kan diarree tijdelijk verminderen, maar is niet geschikt bij bloederige diarree of koorts.
  • Antibiotica:
    • Bij ernstige symptomen kunnen azithromycine, ciprofloxacine of rifaximine worden voorgeschreven.
  • Voeding:
    • Licht verteerbaar voedsel eten en tijdelijk vet- of vezelrijk voedsel vermijden.

Preventie van reizigersdiarree:

  • Hygiëne:
    • Regelmatig handen wassen met water en zeep of gebruik desinfecterende gel.
  • Veilig eten en drinken:
    • Drink alleen flessenwater of gekookt water. Vermijd kraanwater, ijsblokjes en ongepasteuriseerde zuivel.
  • Eet geen rauw of onvoldoende verhit voedsel, zoals vlees, vis of eieren.
    • Vermijd straatvoedsel en ongeschild fruit.
  • Vaccinatie en medicatie:
    • In specifieke gevallen kunnen vaccinaties (bijv. cholera) of profylactische antibiotica worden overwogen.
  • Voorzorgsmaatregelen:
    • Neem ORS en loperamide mee op reis voor noodgevallen.

Met goede voorbereiding en hygiëne kan het risico op reizigersdiarree aanzienlijk worden verminderd.

HOME 🏠